Sikreto

Sikreto

What is your favorite color?, Zodiac sign?, Who is your crush?. Familiar ba ang mga tanong na yan?. Tama!. Wala nang iba!. Ang napakabanal na slumbook, a.k.a. ang ugat ng mga sikreto. Kung ang unang hakbang sa pagbasa ay ang abakada, ang slumbook naman ang maituturing na sagradong libro ng sekreto sa elementarya at high school.

Nung high school pa ako, halos putaktihin ng slumbook ang room namin. Halos lahat may dala-dalang slumbook na animo’y pangunahing dahilan ng pagsigla nila sa klase. Merong magarbo ang disenyo, meron mukhang listahan lang ng pautang, meron namang parang libro ng mga alamat at meron namang pansiga para magbaga ang uling.

Ano pa man ang disenyo, isa lang ang tinutumbok ng slumbook- impormasyon. Impormasyon patungkol sa’yo at sa mga pinaggagagawa mo. Madalas akong mabiktima ng kamandag ng slumbook. Natatandaan ko pa iyong tanong na “ Who is your first kiss?”. Ang sagot ko mouth of coca cola. Nagalit iyong may-ari. Iyong sumunod,” What is your favorite part of the house?”. Sagot ko restroom. Nagalit na naman iyong may-ari. Sabi ko naman nagsasabi lang ako ng totoo. Kaya nung minsan, ang nilalagay ko na lang na sagot sa mga tanong ay many, i don’t know at care ko. Pero ang exciting part ng slumbook na napansin ko ay ang tanong na “Who is your crush?”. Dito kasi nagkakatalo iyong mga umiibig at poporma pa lang. Nagkagirlfriend ako dahil sa tanong na yan. Iyong kaibigan ko naman, muntik magpasagasa sa truck nung malaman nya na ang crush ng liligawan pa lang nya eh iyong tatay nya. Meron ding muntik mabaliw matapos mabasa sa slumbook na “ Hindi tayo talo kapatid!”. Kilala ko iyon, kaya titigil na ako kasi malapit lang sya samin.

Napuna na rin ako minsan ng tatay ko kung ano ang slumbook sa buhay ko at paulit-ulit akong may dala-dala sa bahay namin pag-uwi. Sabi ko “ Pinapasagot lang po sakin ng mga kaklase ko”. Humirit naman ang tatay ko ng “ Eh di magreview kayo ng sama-sama, magbrainstorm kayo”. Naks, iba talaga magmahal ang magulang. Minsan nagpapatawa, hindi lang nila alam.

Hindi ko na malaman kung saan na nagsuot ang mga slumbook na sinagutan ko nun. Siguro iyong iba eh nasa bodega na lang, nasa cabinet o pinansunog na sa camping site nung minsang may nagcamping sa damuhan ng plaza namin. Totoo iyon, camping sa plaza. Pero napansin ko na hindi lahat ng nabanggit ko sa slumbook eh tumama. Sa pangkalahatan, naging sandigan ang slumbook sa pagtupad ng mga pangarap, pagkilala sa mas malalim na katauhan ng kaklase at kalayaan sa pagsigaw ng nararamdaman. Sana minsan, mapansin din ng Kagawaran ng Edukasyon na pwedeng panakot sa mga estudyante ang slumbook dahil sa mga sikretong nakapaloob dito.


P.S. Alam ko kung sino iyong J.T. na initials ng crush ng kaibigan ko noon. Lagot ka!.